Page 15 - E-BÜLTEN 28. Sayı

v

90’ların yaratıcı çocukları

Canan ÖZEGEMEN – Eğitmen - Nlp Practitioner / İSTEK Servis Eğitim

……

Dün yine seni andım gözlerim doldu
O tatlı günlerimiz bir anı oldu.
Ayrılık geldi başa katlanmak gerek.
Seni çok çok özledim arkadaşım eşek.
Arkadaşım eş arkadaşım eşek arkadaşım eşek.

……

90’larda okul dönüşlerini iple çekerdik. Eve koşa koşa gider, yemek yerken, Susam Sokağı’nda büyülü bir
yolculuğa çıkardık. Sayı saymayı, renkleri ve arkadaşlığı bu sokakta öğrenirdik. Hafta sonları gelirdi,
yarınların adam olacak çocukları ekrana gelirdi.

Arabada arka koltukta oturduğumuzu, emniyet kemerimizi bağladığımızı, gece dişlerimizi fırçaladığımızı,
süt içtiğimizi ve kereviz yediğimizi anlatırdık. Barış Abi (Barış Manço) de bize 10 puan 10 puan 100 puan
verirdi. Şirinleri izlerdik, Ninja Kaplumbağalar’ı, Heman‘i, Heidi’yi.

Uyku vakti gelmeden Adile Teyze’nin Uykudan Önce programının tekrarları olurdu. Bize, sonunda iyilerin
kazandığı masallar anlatırdı. “Hadi kuzucuklarım uykuya.” derdi. Uyurduk. Bizimkiler ile komşuluğu ve
dayanışmayı öğrendik, süper baba ile ailenin birliğini gücünü, Perihan ablayla biz olmayı. Onların tatlı
cadısı vardı, bizim her şeyi yapabilen Uzaylı Zekiye’miz.

Pazar günleri engel tanımayan A Takımı vardı, büyüdüğümüzde bizde böyle bir ekiple, harika işler

çıkaracaktık. Bol bol ders çalışırdık, kitap okurduk, okulda yerli malı haftası yapardık. Herkes yurdun bir
köşesinin simgesi olmuş meyveleri getirirdi, birbirimize ikram ederdik.

Patates baskı yapardık resim derslerinde, iş teknik derslerinde makromeden saksı örerdik, ev ekonomisi
derslerinde ev geçindirmeyi, tasarruf yapmayı.

Sokağımızın bekçi köpeği çomara akşam bir kap yemek ve su bırakırdık, sırayla. Sabahları sokağımızın yaşlı
teyzeleri, kedileri besler, kuşlar için yem koyardı. Sokak ve bahçelerde seksek oynardık, ip atlardık, yakar
top oynardık. Sıkılacak zamanımız yoktu bizim.