Page 17 - E-Bülten

Hani,

“Hayallerimiz vardı bizim.” ,

“Olabileceğimiz tüm iyi şeylere dair düşlerimiz?”

Ne oldu onlara?

“Size bir sır vereyim mi?”

“Onlar tüm öğretilenlere rağmen kendi hayal bahçelerini kuranların oldu.”

Çünkü hayaller, ektiğin tohuma göre beliren bir bahçedir.

Bahçede sarmaşık da olur, güller de!

Ama ne yap et, düşünce dehlizlerine nüfus eden o sarmaşığın bahçenin tamamını ele

geçirip, güllerini kurutmasına izin verme! Bahçende kendine yer aç! Kendi elinle ek
güllerini. Toprakla yoğrul, yorul!

Daima hatırla; sarmaşık sana, bana, bize öğretilenler, güller ise bizzat yaşayarak

öğrendiklerimizdir.

Bugünkü dil kalıplarımız, sınırlayan düşünce yapılarımız ve dünya modellerimiz ise

sarmaşık tohumudur.

Güller bütünüyle bizim olandır.

İyisi ile kötüsüyle.

Bırak onlar yapamazsın demiş olsunlar, sen kendine avaz avaz başarabilirim de!

Yeni bir başlangıç, yeni bir hayat yeni bir sen için; “BAŞARABİLİRİM!” de ve

tekrarlamaktan vazgeçme.

Tekrar, en iyi öğrenme metodudur.

Sen kendini aşağı çekme!

Yukarı çek!

Kendine olumlu sözcüklerle yaklaş!

Sarmaşığın sana öğrettiği metodu ona karşı kullan, güle çevir. Sen her şeyi

başarabilirsin! Senin içindeki gücü senden daha iyi kimse bilemez. İster gül olmayı
seçeriz; ister sarmaşık. İster hayatı yaşamayı seçeriz, ister izlemeyi. Ya hayatımızın ve

karalarımızın efendisi oluruz ya da başkalarının bize biçtiği hayatın kölesi!

Seçim senin, seçim bizim!

16